De overtocht van Trelleborg naar Rostock verliep vlekkeloos. Na even op dek te zijn geweest gaan we weer terug naar onze enorme hut, we eten hier nog een kanelbulle en na een kort potje kaarten gaan de gordijntjes dicht, de verwarming iets warmer en is het tijd om even een paar uurtjes de ogen te sluiten. Rond acht uur worden we allebei langzaam wakker, alhoewel, ik word langzaam wakker en in mijn nieuwsgierigheid trek ik de gordijntjes open en schrikt Ted wakker. Na nog een lekker broodje, een rondje over het dek en een kijkje over de haven is het tijd voor een vliegensvlugge douche. Ondanks de oproep om terug te gaan naar de auto, lopen wij nog even naar het dek om te zien hoe zo een enorm gevaarte aanmeert.
Aangekomen bij de auto zit iedereen al ongeduldig te wachten en nemen wij ook rustig plaats. Het duurt uiteindelijk nog een tijdje voor we de boot af kunnen, dus de chagrijnige blikken onze kant uit waren niet nodig. Woensdagavond rond kwart voor tien rijden we weg uit de haven van Rostock en rijden we langzaam de nacht in. Nog geen anderhalf uur later vergaan we van de honger en hebben we beide trek in een kop koffie, op zoek naar de eerst volgende McDonalds! Hier wisselen we ook van plek en ik rijd het grootste deel door Duitsland, uiteraard krijg ik een groot deel wegwerkzaamheden voor de kiezen en mag ik zo nu en dan door dorpjes heen rijden. Ted houdt mij wakker door te DJen en maar net op tijd rijden we het terrein van het tankstation op, want door vermoeidheid ben ik al enige tijd vergeten te knipperen. Ted tankt het 500tje af en na de benen strekken rijden we door, nog geen tien minuten later rijden we Nederland binnen.
Om iets over half vijf rijden we de straat weer in. We pakken voor nu alleen het hoognodige en na het openen van de deur lopen we onze enorme balzaal in, wat is onze benedenverdieping toch enorm groot, zeker als je bedenkt dat alle stugor welke wij tijdens onze vakantie bewoond hebben, kleiner waren. Het is fijn thuis te zijn en al snel slaat de vermoeidheid over in ongeduld en halen we alsnog de hele auto leeg. Na nog een heerlijke douche, met beduidend minder druk dat elke andere douche de afgelopen drie weken, gaan we heerlijk slapen in ons eigen bedje.
Elf uur gaat de wekker en na een bakkie koffie gaan we aan de slag, eerst maar de verzekering bellen voor de auto en hierna ook nog even langs de garage. We kijken onze ogen uit, want de berg spullen die we uit het 500tje halen is niet normaal groot. Verder genieten we van het heerlijke weer en ons mooie tuintje. Om half vier is het dan eindelijk eens tijd voor ons ontbijt en zoals verwacht storten we beide volledig in. Nog oververmoeid van de reis en alweer een hele drukke dag nemen we plaats op de bank en gaan daar niet meer van af. Met een goed boek en nog een enorme lijst aan YouTubefilmpjes gaan we nog even lekker relaxen.
Na een relatief korte nacht rijden we vrijdagmiddag naar Julianadorp, we gaan onze nieuwe lamp ophalen en wat lekkers langsbrengen bij Remco en Inge. We rijden er met de Leaf heen en besluiten dat het ook wel fijn zou zijn om eens met deze auto op vakantie te gaan. Om middernacht zijn we weer thuis en na nog even rommelen in huis gaan we weer slapen, het ritme is duidelijk nog een beetje in de war.
Zaterdag en zondag zijn eigenlijk zo voorbij ook weer. Ted hangt onze nieuwe lamp op en ik maak de tuin weer volledig onkruidvrij. Ook genieten we van het mooie weer en fietsen nog een stukje door Dronten. Het vakantiegevoel zit er nog goed in en we vermaken ons prima. Niets moet en alles mag. De meeste wasjes zijn gedraaid, de rotzooi uit de auto is opgeruimd en we hebben ook alweer een lekkere zelfgemaakte maaltijd op.
Ondanks dat de werkweek alweer is begonnen probeer ik het vakantiegevoel nog even vast te houden. De aankomende tijd zullen mijn dromen nog wel gevuld zijn met herinneringen aan Zweden.