Vimmerby

Vandaag rijden we na een snelle start iets na tienen weg richting Vimmerby. Zodra we van het terrein afrijden komen we een echte jager tegen met een enorm geweer op zijn rug, naast de schoten die wij zo nu en dan horen is dit dan toch echt de bevestiging, er wordt gejaagd in de omgeving en heel even heb ik kippevel. Het weer is wederom niet geweldig, maar we zitten toch bijna twee uur in de auto en hebben dus geen last van de regen. Het is onze laatste volledige dag in Småland en ik wil graag naar het huis van Astrid Lindgren.

Vimmerby is niet heel groot en we rijden eigenlijk zo naar het parkeerterrein toe en lopen het laatste stukje naar het huis van Astrid Lindgren toe. Voor staat er een bord, helaas het huis is voor de rest van het seizoen gesloten en gaat pas weer in 2021 open. We lopen nog even naar het hek toe om toch nog even te kunnen kijken, jammer, maar was te verwachten. Ook lopen we nog een rondje buiten het terrein rond, maar als snel besluiten we weer terug te gaan naar de auto. Wel maakt Ted nog even een foto van rare, ik noem het maar, takkententen. Op naar het centrum, want daar staat een mooi beeld van Astrid Lindgren.

Het beeld staat voor het enorme toeristenbureau, maar alles is vandaag gesloten in het stadje. Er zijn een aantal andere toeristen, maar verder is er echt niemand te bekennen. Nadat we zo lang alweer in de auto hebben gezeten gaan we lopen verder richting het kerkhof waar Astrid Lindgren begraven ligt. Hier is het even zoeken, maar uiteindelijk helemaal aan de andere kant van het kerkhof vinden we uiteindelijk haar simpele sobere grafsteen. We maken het rondje af hier op het kerkhof en gaan dan weer terug naar het plein met het standbeeld van Astrid Lindgren. We maken hier gebruik van het toilet en gaan verder naar de dichtstbijzijnde ICA. Ik heb per ongeluk het rechterknipperlicht losgehaald en Ted wil deze even repareren, ondanks dat het snellere geluid van het knipperlicht veel leuker klinkt. Zodra het lampje gemaakt is heb ik ook de volgende locatie uitgezocht waar we naartoe gaan en na het opsmullen van onze zoveelste kanelbulle rijden we richting Mariannelund voor Filmbyn Småland.

Filmbyn Småland is een filmmuseum over zo ongeveer alles Astrid Lindgren en hoe ze in de jaren 60 en 70 van de twintigste eeuw de series en films hebben opgenomen in de Zweden. We krijgen een korte intro op een groot scherm en we kunnen een koptelefoon pakken voor de audiotour. We komen binnen via de eetzaal van Ronja de roversdochter en gaan zo diverse sets langs, de audiotour is heel uitgebreid en je neemt echt even een kijkje in de filmwereld van toentertijd. We nemen een kijkje op een aantal sets van series en films welke wij beide niet kennen, maar die ik wel graag zou willen zien nu want het ziet er allemaal zo schattig uit. Ook staan we uiteindelijk allebei in de keuken van Pippi Langkous en verderop kan Ted me precies vertellen welke film van Pippi ze aan het spelen zijn. Het is zo leuk dat we vroeger beide naar Pippi Langkous hebben gekeken, en ik weet zeker dat als we terug zijn in Nederland dat ik weer een aantal afleveringen van Pippi ga kijken. Het is zo een gezellige boel in het museum en ik heb ook echt wat geleerd. Op de eerste verdieping kan je dan ook zelf even aan de gang en Ted vermaakt zich prima met het inzingen van een liedje en gooit ook nog een aantal dwergen in een ravijn. Ook hier weer na een korte sanitaire stop gaan we weer naar buiten, wel via het parkje waar ze allemaal speciale vogelhuisje op hebben gehangen en waar je als kind ook echt je hart kan ophalen.

Onze volgende stop is een korte, maar ook wel een leuke. We gaan naar Katthult waar een aantal films zijn opgenomen, namelijk die van Emil i Lönneberga, in het Nederlands Michiel van de Hazelhoeve. De boerderij waar deze films zijn opgenomen is van particulieren en zij houden dit stukje geschiedenis intact. Helaas begint het hier te miezeren en uiteindelijk steeds harder te regenen en we besluiten dan toch echt onze dagtrip af te ronden. Het is nog bijna twee uur terugrijden en ik wil voor schemer weer terug zijn, dit vanwege de elanden die dan zomaar de weg op kunnen lopen, en vooral ook omdat deze dieren bijna zo groot zijn als het 500tje zelf.

Terug in de stuga nemen we een lekker kopje thee en nemen wij als avondeten onze tweede kanelbulle van vandaag. Nadat we beide een beetje opgewarmd zijn kruipen we met de tablet op de bank om de race van vandaag terug te kijken. Wat heerlijk dat we weer binnen zijn, het is sinds wij binnen zijn geen seconde meer droog geweest. Vanavond pakken we alvast een deel van de troep weer in, want morgen vertrekken we weer vroeg naar Skåne!