Op naar Ljungsbro

Maandag na de grote schoonmaak aan de Trollarudden stappen we in de auto en rijden we rustig door de Zweedse landschappen naar Ljungsbro. We verlaten Dalarna en komen aan in Östergötland. Het is bijna een wereld van verschil. Van de rode huisjes overal in Dalarna, heb je hier zo nu en dan een rood huisje, maar ook veel baksteen en andere kleuren houten huisjes. Ook hoef je hier niet berg op en af, maar is het voornamelijk heel erg plat. We hebben een huisje gehuurd bij Vreta Kloster Golfklubb. Op het terrein staat het vol met auto’s en er zijn nog druk mensen aan het golven. wij besluiten de auto leeg te halen, boodschappen te doen bij de Maxi Ica en de rest van de avond lekker in het huisje door te brengen.

Ljungsbro en omgeving

Dinsdagochtend zijn Ted en ik allebei niet te laat wakker, na het ontbijt rijden we net na het middaguur van het terrein af en gaan we als eerst richting Ljungsbro zelf, daar staat de grote Cloettafabriek, hier maken ze veel van de Zweedse snoepjes die je hier allemaal in de supermarkt kan vinden. In het bijgelegen boetiekje hebben ze deze snoepjes ook liggen voor een stuk minder dan in de supermarkt, we kiezen één dingetje uit en gaan dan weer naar buiten. Helaas is het hier niet mogelijk om een rondleiding door de fabriek te krijgen, dat had ik wel graag gewild. We zetten de auto nog even voor de deur bij de naastgelegen Motorklubb en lopen nog even over de echte Cloetta Bridge. Rechts over de brug staat de enorme fabriek zoete lucht te produceren en links heb je uitzicht over een rivier omringd door bomen. Je waant je echt even in een sprookje.

Terug bij de auto kiezen we onze volgende locatie uit, het wordt Ljungsslott. Dit is een slot gebouwd in 1774 en is normaal open voor bezoekers. Helaas zijn wij hier buiten het seizoen en kunnen het slot niet in. Het is niet te geloven dat er op het landgoed ook mensen wonen en dat die naast dit gebouw als uitzicht ook nog kunnen kijken naar het bijgelegen meer, soms is het wel een beetje oneerlijk allemaal. We lopen via de achterkant van het slot naar de waterkant en genieten van het uitzicht, het waait vandaag heel hard en dat is ook te zien aan de wolken en de golven in het water. Terug bij de auto werpen we nog een laatste blik naar de overkant en zien paarden naar de waterkant rennen. Dit ziet er fantastisch uit.

We vervolgens onze weg en niet veel later komen we aan in Brunneby, hier staat een klein schattig kerkje en op weg naar het kerkje eet ik mijn eerste rijpe en sappige braam zo van de struik af geplukt. De informatie over dit kerkje is schaars en we lopen dan ook maar weer snel richting de auto. Onderweg stoppen we nog wel even bij een Gårdsbutiken. Dit is een boerenwinkeltje met allemaal producten uit Brunneby en omgeving. Alles ziet er heel mooi en authentiek uit.

Dertien minuten later en vijftien kilometer verderop ligt er in Berg het Vreta Kloster. Het is een prachtige abdij met een rijke geschiedenis. Het gebouw komt uit de twaalfde eeuw en is sindsdien ook onafgebroken in gebruik geweest als kerk. In 1110 is het stuk land door Koning Inge en koningin Helena geschonken aan de kerk zodat de abdij gebouwd kon worden en in 1162 werd er nog een omliggend stuk terrein geschonken aan de kerk zodat ook het klooster gebouwd kon worden. Aan het einde van 1580 waren de laatste nonnen overleden en het klooster is sindsdien niet meer onderhouden, van het klooster zijn er dan ook alleen nog maar ruïnes over. Sinds 2019 is het mogelijk om een kijkje te nemen in de kerk en in het abdij huis is er een klein museum gebouwd voor de opgegraven oudere constructies welke tijdens archeologische opgravingen in 2006 naar boven zijn gekomen. Na een wandeling over het kerkhof en na een kijkje in de kerk en het museum genieten we in het zonnetje van het voortreffelijke uitzicht.

900 Meter verderop zetten we het 500tje op een grote parkeerplaats voor een wandeling langs de sluizen van het Götakanaal. Dit is de eerste keer deze vakantie dat wij parkeerkosten moeten betalen. Voor 15 SEK staan we een uurtje op de parkeerplaats en dat is ook net genoeg om langs de sluizen en om het meertje te kunnen lopen. Baltzar von Platen wilde het Götakanaal laten aanleggen vanwege de hoge invoerkosten van de Denen. In 1810 kreeg hij toestemming en in 1815 werden de eerste stenen van de Karl Johanssluss gelegd door Karl Johan en zijn zoon. Hij was de eerste koning van het Bernadotte Dynasty, het nog steeds regerende koningshuis in Zweden. Het Götakanaal is door 58.000 militairen afgegraven en was bedoeld om het westen en het oosten van het land met elkaar te verbinden. Het kanaal verbindt Mem met Slätbaken en de gehele lengte is 190 kilometer lang waarvan 87 kilometer kanaal is. In 1832 was het kanaal en waren de sluizen afgebouwd. Het is indrukwekkend om te zien en als je bedenkt dat er in totaal bijna zeven miljoen werkdagen van twaalf uur per dag in hebben gezeten om dit kanaal af te bouwen gaat het allemaal wel een beetje duizelen. Na onze wandeling langs het water zijn we blij dat we weer bij de auto zijn, zo langs het water en vlak bij het meer waait het enorm hard.

We gaan op boekenjacht in het dichtsbijzijnde winkelcentrum. Ik heb een mooi boekje gezien wat ik graag wil hebben, maar helaas is het pas over een week leverbaar, ik kan hier niet op wachten en Ted belooft me dat we er verder naar op zoek gaan tot we hem wel ergens kunnen vinden. Moe en hongerig gaan we weer naar de auto en rijden we richting ons huisje. We gooien wat mini pizza’s in de oven en gaan lekker genieten van een heerlijk avondje op de bank en als het heel helder is vanavond gaan we ook nog even op de drivingrange naar de sterren kijken.