Göteborg en Trollhättan

Gisterenmorgen staan we beide redelijk op tijd op. Het heeft de hele nacht geregend en het gaat nog steeds goed te keer. We deden dan ook de binnentent open en waren dolblij dat onze spullen niet aan het wegdrijven waren.

Na een hele langzame start gaan we dan eindelijk ontbijten en douchen. We gaan naar Göteborg toe. Het komt nog steeds met bakken uit de hemel, onderweg lijkt het weer steeds erger te worden en glijden we zo een beetje naar Göteborg. De auto wordt wel weer mooi schoon met alle plassen waardoor we rijden op de snelweg.

Lang rijden we achter dezelfde auto aan en kan ik dus goed in de gaten houden waar er wel een geen plassen liggen. Er vormt een mooie colonne met nog meer auto’s achter mij. We komen dichterbij Göteborg en er verdwijnen steeds meer auto’s voor en achter, maar gelukkig trekt de regen ook langzaam weg. De knooppunten binnen Göteborg zijn een chaos, maar zonder ook maar één keer verkeerd te rijden komen we aan op onze bestemming.

Voor de zekerheid trek ik mijn regenjas aan, maar de regen is al wel gestopt. We gaan door Slottsskogen, dit is een enorm park, naar het Göteborgs Naturhistoriska Museum. Hier aangekomen willen we twee kaartjes afrekenen, maar de jongen achter de balie vertelt ons dat het gratis is en dat we zo door kunnen lopen. We lopen door het museum waar heel veel informatie te vinden is over van alles en nog wat. Van dinosaurussen tot het menselijk lichaam en van amoebes tot aan blauwe vinvissen. Er staan ladekasten vol met allemaal kleine insecten en er zijn ook wanden vol vlinders. Er zijn ruimtes gevuld met opgezette dieren, maar het is er ook heel druk. Het is uiteindelijk dan ook een regenachtige zaterdagmiddag en iedereen is op zoek naar indoor vermaak. We besluiten dat we voldoende hebben gezien en vertrekken weer.

Eenmaal buiten is het echt enorm opgewarmd en het zonnetje straalt. De jassen gaan uit en we wandelen verder door het park. We zien dat er verderop in het park ook een observatorium is, dus besluiten we daar ook naartoe te gaan. Het is enorm heuvelop en daar eenmaal aangekomen blijkt deze dicht te zijn. Helaas dan maar naar de uitkijktoren even verderop. Ook deze is dicht en we gaan even zitten op een aantal rotsen om bij te komen van de wandeling heuvel op. Het is echt enorm warm aan het worden.

• 

Na een korte pauze besluiten we het park uit te gaan op zoek naar een lekker broodje en wat te drinken erbij. We komen op een soort binnenplaats uit en daar zit een supermarktje. Ze hebben nog wat kanelbullar liggen en deze nemen we mee. Bij de kassa rekenen we ook nog ijsjes af en gaan buiten lekker op een bankje in het zonnetje zitten. Ted zit zich te verwonderen over de elektrische stepjes die we overal zien en hij besluit zich er ook voor aan te melden. De kosten zijn redelijk hoog voor gebruik, en eigenlijk wil ik het ook niet proberen. Ik ga liever gewoon nog een stukje wandelen. Ted vermaakt zich uiteindelijk door de alarmpjes van dichtstbijzijnde stepjes af te laten gaan.

We kunnen nog een uurtje blijven staan waar we staan met de auto en dus beginnen we aan onze wandeling terug. Deze is niet zo lang en al gauw staan we weer bij de auto. We kijken nog even of er wat te doen is in de buurt, maar besluiten dat we terug gaan naar de camping. We zijn allebei niet gekleed op een mooie dag en we zijn ook al redelijk afgemat.

Ondanks dat de heenweg en regelrechte hel was, met zoveel water op de weg, begint de terugreis ook niet zo lekker. Er staat opeens een vrachtwagen stil op de baan waar ik rijd en even verderop staat er politie, ook weer op de baan waar ik rijd. Dit gebeurt niet zomaar in Nederland, dus het is best schrikken. Gelukkig kan ik beide keren er met een beetje geduld van andere weggebruikers langs en we rijden daarna snel Göteborg uit. Hierna is het een gevoelsmatig kort ritje zonder tegenslag.

• 

• 

• 

Op de camping aangekomen staat het tentje gelukkig nog steeds en ook binnen is het droog. Dat is fijn. We hadden het in de auto al gehad over doemscenario’s waarbij onze spullen aan het wegdrijven waren over de camping. Wel regent het in Trollhättan en besluiten we iets gemakkelijks te eten. We gaan naar de supermarkt hier in de buurt en halen hier warm- en koudgerookte zalm en smikkelen deze lekker weg op hönökaka’s. De rest van de avond zitten we binnen en als we naar bed gaan is het nog steeds aan het regenen.

‘s Nachts word ik een aantal keer wakker. Het gaat zo flink tekeer dat ik er echt van schrik. Je hoort natuurlijk elk druppeltje vallen op je tentdak. De ochtend begint dan ook redelijk vroeg weer. We gaan redelijk op tijd de slaapzakken uit, maar we blijven wel lekker binnen hangen. Het is nat en het regent nog steeds af en aan. Tegen tienen stopte het met echt regenen, de druppels die er daarna nog vielen waren niet noemenswaardig.

We kijken naar het weerbericht in Fjällbacka en Marstrand maar zien dat het daar nog steeds wel erg regent en besluiten dat nu het hier droog begint te worden, we het verder ook niet willen opzoeken. En ook eer we helemaal klaar zijn met alles is het ook alweer één uur. Op zondag gaan de meeste attracties hier om drie of vier uur dicht, en met minimaal een uur rijden naar beide is dat ook niet de moeite waard. We kijken nog even in de buurt en komen al snel met een leuk alternatief op 12 minuten rijden.

Innovatum Science Center is een museum met allemaal kleine proefjes voornamelijk gericht op kinderen. Dat we dan ook 2 kaartjes bij de kassa afrekende keek de dame een beetje raar op. Eenmaal binnen was het ook wel een beetje duidelijk. Er is echt van alles te doen, het doet een beetje denken aan Nemo, we hebben tegen elkaar gesproken terwijl we elk aan een andere kant van een ruimte stonden, we hebben met LEGO-maanrovers gespeeld, we hebben met een enorm luchtkanon lucht in elkaars gezicht geschoten en we hebben ons een lange tijd vermaakt met de enorme bellenblaas. We zijn hier dan ook best een tijdje zoet geweest. Omdat we enigszins volwassen wilde lijken en toch ook wel een klein beetje benieuwd waren hebben we voor een combiticket gekozen met het naastgelegen Saab museum. Hier hebben we ook nog een tijdje rondgelopen, maar de grootste deel van de tijd hebben we doorgebracht bij een elektrische racebaan waar we tegen elkaar konden racen.

Na een sanitaire stop gaan we weer richting de auto, maar eerst kijken we nog even van de brug naar de rivier. We reden op de heenweg langs een drooggelegd meer en de rivier naar het meer is ook bijna drooggelegd. Ze zijn bezig met werkzaamheden, maar het ziet er wel heel vreemd uit. We zijn uiteindelijk benieuwd tot waar dit ongeveer is en bedenken ons opeens dat we bij het inrijden van Trollhättan een paar dagen terug langs enorme sluizen zijn gereden. Dit blijkt maar een klein stukje rijden te zijn en Ted stapt voor het eerst sinds een aantal dagen weer achter het stuur.

• 

• 

We rijden naar de Oscarbron, vanaf deze brug heb je uitzicht over watervallen, sluizen en andere waterwerken. Helaas zijn er geen sluisopeneningen gepland vanwege Covid-19. We lopen hier nog een tijdje rond en genieten echt van het uitzicht. Het water wat ondanks gesloten sluizen aardig doorstroomt is echt betoverend zo mooi. Er komen verschillende stromingen bij elkaar en overal heb je kleine maar ook grote draaikolken, stromingen die elkaar tegenkomen en tegen elkaar opbotsen en ik besluit wat besjes in het water te gooien om ze te volgen. De ene komt verder dan de andere, maar uiteindelijk worden ze allemaal ondergetrokken. Wanneer we op de reling leunen voelen we de trillingen veroorzaakt door het razende water in het aangrenzende Vattenfall-gebouw.

We lopen nog een stukje langs het water en gaan weer richting de auto, op naar een volgend stukje waterwerk. We komen toch nog op veel plekjes en zien veel van Trollhättan. We gaan eerst bij de oude sluizen van Trollhättan kijken, hier kwamen vroeger de schepen met hout en voedsel de stad binnen. We kijken hier wat rond en gaan daarna weer verder. Eerst nog iets zuidelijker. We komen nu aan de andere kant van het drooggelegde meer uit en verder kunnen we ook niet met de auto. We kunnen ook nergens bij gezien de val naar beneden echt enorm hoog is en ze dus overal hekken omheen hebben geplaatst.

Terug via de zelfde weg komen we bij de Olidans Kraftverk. Dit is een waterkrachtcentrale, één van twee in Trollhättan. De anders is namelijk bij de Oscarbron waar we eerder waren. Deze is wel een stuk ouder en gebouwd tussen 1914 en 1918. Dit moest redelijk snel gebeuren gezien het nabij gelegen dorp wel elektriciteit wilde afnemen van de centrale, maar alleen als het veel eerder geleverd kon worden dan eerder aangegeven. Het is echt een immens gebouw en achter elk raam zit een enorme turbine. We proberen ergens naar binnen te kijken, maar dit is echt onmogelijk. We gaan terug naar de auto en opeens zien we het, een trap naar boven, met een raam en als we op onze tenen staan en we houden onze telefoon omhoog, is het mogelijk om iets van de binnenkant te zien.

Tevreden gaan we weer weg. We zijn beide moe en besluiten dat het ook vandaag weer een mooie dag is geweest. We gaan nog even langs de super, maar uiteindelijk nemen we alleen wat lekkers mee voor vanavond. We eten weer een aantal hönökaka’s met beleg, ondanks dat het droog is steken we ook vanavond de BBQ niet aan.

Morgen vertrekken we weer uit Trollhättan. De planning is nog niet bekend, eerst maar hopen op een droge nacht zodat we de tent kunnen inpakken voor het laatste deel van onze vakantie.