Odda en Røldal

Odda

Gisterenmorgen hebben we lekker lang in ons slaapzakje gelegen. Het is hier ‘s nachts zo enorm koud dat het gewoon niet leuk meer is. En eer de zon hier boven de bergen uitkomt is het half 11. Na zo’n koude nacht is het bijna niet voor te stellen dat je rond 11 uur eigenlijk alweer een korte broek aan wilt omdat het zo warm is in de zon. Na een berg aan jodekoeken en flink wat kopjes koffie komen we eindelijk op gang. We gaan naar Odda.

De weg naar Odda is ongeveer 45 minuten lang en 42 km rijden. We rijden langs bergen en gaan steil omhoog, we gaan door tunnels, de ene in een rondje van 360 graden, de andere maar 1200 meter lang maar wel met een daling van 8% en de andere van bijna 5 km lang met bochten. Eenmaal in het dal aangekomen waar Odda ligt kijken we onze ogen uit, waterval na waterval, ruig water en ook hier bergweggetjes zonder belijning met maar net ruimte voor 2 auto’s naast elkaar.

Met honger komen we aan in Odda en lopen we eerst naar het toeristenbureau toe en al snel komen we er achter dat we niet goed genoeg gekleed zijn op een hike door de bergen. Overal staan waarschuwingen dat je extra warme kleding mee moet en dat het weer in de bergen zomaar kan veranderen. Ook zijn de verschillende wandelroutes enorm lang en moet je er echt een dag voor uit trekken. We vragen aan de vriendelijke dame bij de balie wat voor wandeling zij aanraadt voor mensen die gekleed zijn in een korte broek en platte schoentjes en ze raadt ons aan om lekker de rivier te volgen naar het grote meer toe. Dit besluiten we dan ook te doen nadat we wat hebben gegeten.

Bij de plaatselijke supermarkt halen we twee broodjes en deze peuzelen we op aan de Sørfjorden. Dit is een prachtig meer aan de noordkant van Odda. We zitten heerlijk in het zonnetje. Nog snel een slokje water en we gaan beginnen aan onze wandeling. We lopen in de richting van de rivier Opo en gaan op zoek naar de doorgang naar de zuidelijke kant. Na zoeken en kijken zien we dat we onder de bruggetjes door moeten. Trappetje af, voorovergebogen, onder de bruggetjes door en aan de overkant de trap weer op.

We lopen op een grindpad langs het water en het kabaal is soms onvoorstelbaar en even later kabbelt het water weer rustigjes aan. Het is echt prachtig en heel anders dan de rivieren en kanalen die we gewend zijn in Nederland. Na even gewandeld te hebben kunnen we met een uitgehouwen trap richting het water en zo benieuwd als we zijn moeten we toch even voelen hoe koud het is. Een aantal vingers in het water is niet erg, maar dat is dan ook het enige.

We lopen de hele rivier af en pas bovenaan merken we als we opeens een stuk sneller lopen dat we enorm veel zijn gestegen. Dat verklaart de moeie benen. Aan de zuidkant van Odda aan de Sandvinvatnet gaan we nog even rustig zitten om bij te komen. De wandelroute leidt ons verder door de bergen, maar gezien het al wat later begint te worden besluiten we via de weg die we heen zijn gelopen ook terug te gaan.

Terug in het centrum van Odda besluiten we nog even langs de Mekk te lopen om te kijken of ze daar nog een verwarming voor de tent hebben, maar deze blijkt al vroeg dicht te gaan vanwege personeelstekort. Helaas we moeten op zoek naar een andere oplossing. We gaan terug naar de auto en gaan weer richting de camping, maar eerst stoppen we onderweg nog even op een van de mooie watervallen van dichtbij te bewonderen.

We genieten op de camping van de laatste zonnestralen, ook lopen we nog even naar het watertje achter bij ons en besluit ik even te voelen hoe koud het water wel niet is, het valt me best tegen. Niet veel later zitten we weer bij de tent en na het eten besluiten we al snel de tent in te gaan. Zo kunnen wij de tent alvast opwarmen en zelf niet al te koud worden. Met de extra dekentjes die we gelukkig mee hebben komen we gelukkig de nacht een stuk beter door.

Røldal

Vandaag ben ik vroeg wakker, maar ik blijf lekker lang liggen in mijn slaapzak. Een paar uur later is Ted ook wakker, maar het is nog te vroeg om naar buiten te gaan. We besluiten even na tienen de tent uit te gaan en we kunnen niet wachten tot het half 11 is, want dan gaat eindelijk weer de zon op in het dal. We zitten in ons jassen aan en zodra de eerste zon zichtbaar is, is het ook gelijk een stuk warmer.

Een paar uur later zitten we in onze T-shirtjes en korte broek nog in de zon op de camping en we besluiten dat we vandaag in Røldal blijven. Nadat iedereen zo een beetje van de camping is vertrokken gaan we om de beurt eindelijk douchen en wandelen we even later naar het toeristenbureau in het dorp. Deze is al dicht en eigenlijk worden we gewezen op het feit dat er niet zoveel te doen is in de omgeving en dat je beter kan uitwijken naar een andere plek, maar gelukkig is daar grote vriend Google weer en we vertrekken over het industrieterreintje langs een droge rivierbedding richting het meer hier.

Het is echt heerlijk in de zon en als we aankomen op het kiezelstrandje. We gaan beide het water even in, maar zwemmen zit er helaas niet in. Aan het water eten we even iets en genieten we van het mooie uitzicht, de tijd vliegt voorbij.

Via een andere route lopen we terug naar de camping en ook hier zijn we niet uit de zon weg te slaan. Helaas verdwijnt de zon rond 6 uur alweer volledig achter de volgende bergen en is het alweer tijd voor lange broeken, dikke sokken en truien.

Na het eten ruimen we een groot deel van onze spullen alweer op en na een kopje thee en een paar potjes pesten gaan we rond tienen weer onze slaapzak in. We hebben morgen een lange dag voor de boeg!