Fulufjället

Ted zijn wekker gaat onverwachts om zeven uur, ik maan hem zijn wekker uit te zetten, maar hij snoozed nog even door in zijn slaap. Om half acht ben ik het zat en draai ik me met een gebalde vuist om. Hij zet eindelijk zijn wekker uit en ik kan me weer rustig omdraaien. Rond half tien worden we uiteindelijk uit onszelf wakker en is het tijd voor een hele erge rustige ochtend. Na de brunch met afgebakken broodjes en Wasa kaneel knäckebröd met de juiste strooisuiker (!) gaan we ons klaar maken voor vertrek.

Om uiteindelijk kwart voor één vertrekken we richting Idre, daar halen we eerst een stapeltje informatieboekjes op bij de Turistbyrå én kopen we een mooi Dala-paardje, maar wel met 50% korting! We stappen de auto weer in en rijden 45 minuten lang langs mooie bossen en prachtige meren naar Fulufjället National Park. Met twee blaarpleisters, dikke sokken en strakgetrokken hiking boots gaan we het park in.

We beginnen met bij het Naturum, van daaruit kan je een route lopen van in totaal vier kilometer, dat is voor vandaag ver genoeg. Helaas is Naturum zelf dicht, want als je aan het einde van de route je vuilnis daar zou inleveren, dan kon je een echte Nature-pin krijgen. Uiteraard hebben we het alsnog onze vuilnis meegenomen weer, maar hebben we er niets voor gekregen. De route zou een gemakkelijke moeten zijn, want deze is rolstoelvriendelijk, maar al snel komen we erachter dat je dan als rolstoeler wel mee moet doen aan paralympische sport. We gaan uiteindelijk zo steil omhoog dat ik bijna voorover val. Het park is immens mooi en en overal zie je wel iets waar je verbaasd over kan zijn.

Na ongeveer twee kilometer lopen komen we uit bij Njupeskärs vattenfall. Met een enorm trappenstelsel kan je weer een deel afdalen, want we zitten we op ongeveer 768 meter hoogte. Rechts van ons is de enorme waterval te zien. En met een soort brug kan je lopen naar het uitkijkpunt waar je prachtige fotos kan maken. Hier hebben we even gezeten en genoten van de “herrie” die een waterval kan maken. Njupeskärs is de grootste waterval van Zweden met zijn 93 meter hoog en de grootste vrije val is 70 meter.

Op de weg terug lopen we een andere route. Deze route is gelukkig wat vlakker met op de steile stukken naar beneden wat trappetjes. Ook staan er veel informatieborden waar leuke weetjes op staan. De boomgrens in Fulufjället is 880 meter en in tegenstelling tot andere parken zijn het hier berken in plaats van sparren die tot zo hoog groeien. Ook is Fulufjället een van de weinige plekken waar rendiermos vrij kan groeien, er komen hier namelijk geen rendieren. Ook groeit hier een special soort korstmos, die slechts een enkele centimeter per eeuw groeit. Helaas zijn we geen wildlife tegen gekomen.

Na bijna twee uur lopen zijn we weer bij de auto en rijden we weer terug naar Idrefjäll. Google navigeert ons via een route die ons maar liefst één minuut zou besparen, maar helaas houdt Google er geen rekening mee dat je door de bergen over een grindweg, als je om je leven geeft niet harder kan rijden dan 30 kilometer per uur, met soms een uitschieter naar 40 kilometer per uur, we verliezen hier uiteindelijk dan ook tien minuten, wel rijden we qua uitzicht een toproute, dus het is Google uiteindelijk vergeven. Rond half zes zijn we uiteindelijk weer binnen, nu eerst even een beetje bijkomen.

Voor het eten rijdt Ted nog even naar beneden, naar de plaatselijke supermarkt, ongeveer een kwartier later krijg ik een berichtje van Ted: “Hi”… Mijn hart zit in mijn keel, gelukkig krijg ik als snel antwoord op de vraag of hij goed aangekomen is beneden. Hij appte mij om me te vertellen dat ik eigenlijk wel even had mee gemoeten met hem, omdat hij onderweg allemaal rendieren tegen is gekomen, ik krijg een berg aan foto’s doorgestuurd. In de tussentijd zet ik heel burgerlijk de doperwten op en even later krijg ik een videobelletje, nog meer rendieren! Het leven is oneerlijk! Volgende keer kan het eten ook nog wel wachten tot acht uur.

Na het eten kijken we naar onze volgende bestemming, we hebben besloten dat we het noorden laten voor wat het is en langzaamaan weer richting het zuiden vertrekken. Onze volgende stop is Borlänge, een dorpje vlakbij Falun.